در بسیاری از پروژه های عمرانی مانند تونل های مترو و گودبرداری های عمیق از روش نیلینگ برای تثبیت دیواره های خاکی استفاده می شود. در این روش میخ های فولادی (قطر معمول میلگردهای بکار رفته 28، 32 و 40 است) برای پایدار سازی گوه لغزش به کار می روند. در واقع میخ ها با عبور از سطح لغزش و قرار گرفتن در توده پشتی خاک مانع از لغزش گوه می شوند. در این روش دیواره خاکی عملکرد اکتیو داشته و به آن اجازه جابه جایی داده می شود. انکراژ نیز یکی از روش های پایدارسازی دیواره های گودبرداری محسوب می شود. در این روش نیز همانند روش نیلینگ مهارها با عبور از گوه لغزش درون توده پشتی خاک قرار می گیرد. و مانع از گسیختگی گوه لغزش خواهند شد، در واقع برای تثبیت خاک و کنترل تغییر شکل ها از مهارهای پیش تنیده استفاده می شود. به منظور پیش تنیده کردن مهارها، در حین عملیات اجرائی به میزان نیرویی که در طراحی از آن انتظار رفته است پیش تنیده می شوند. این نیروی پیش تنیدگی موجب عملکرد پسیو خاک خواهد شد، این رفتار منتهی به کاهش تغییر شکل های سرگود می شود.