مهارهای ناتنیده(نیلینگ)
توضیحات کلی
به منظور پایدارسازی دیواره های خاکی در پروژه هایی مانند تونل های مترو، گودبرداری های عمیق و یا دیواره های کناری بزرگراه ها می توان از روش های دوخت به پشت استفاده کرد. مهارهای ناتنیده یکی از روش های دوخت به پشت است. در این روش گوه لغزش با استفاده از میخ های فولادی (قطر معمول میلگردهای بکار رفته 28، 32 و 40 است) پایدار می شود. در واقع میخ ها با عبور از سطح لغزش و قرار گرفتن در توده پشتی خاک مانع از لغزش گوه می شوند. با استفاده از مهارهای ناتنیده (نیل ها) دیواره خاکی عملکرد اکتیو خواهد داشت و به آن اجازه جابه جایی داده می شود. با جابه جایی خاک به سمتی که خاک برداشت شده است، نیل ها به کشش افتاده و اصطلاحا به کار می افتند. بنابر توضیحات ارائه شده استفاده از این روش در دیوارهایی که ملزم به محدود کردن تغییر شکل های آن هستیم، گزینه مناسبی محسوب نمی شود. اگرچه می توان با استفاده از مهارهای تنیده (انکراژ) در ترکیب با نیل ها تا حدودی بر این نقیصه غلبه کرد. به دلیل ورود نیل ها به زمین همسایگان همجوار، کسب رضایت از آنها الزامی است و این از جمله معایب این روش محسوب می شود ولی با استفاده از این روش محدودیت و اختلالی در اجرا و بهره برداری سایر اجزاء سازه به وجود نخواهد آمد، که این مسئله در کنار سرعت بالای اجرا و به صرفه بودن آن از نظر اقتصادی از جمله مزایای این روش به شمار می آید.
اجزاء تشکیل دهنده
1- میلگرد 2- مش فولادی، بتن پاششی 3- دوغاب 4- هدنیل
روش اجرا
ابتدا باید تا عمق پایدار دیواره، خاکبرداری انجام شود. سپس دیواره خاکی ایجاد شده با مش فولادی و بتن پاششی پوشانده می شود تا از ریزش های موضعی خاک جلوگیری شود. با استقرار دستگاه دریل واگن (قدرت و سرعت مورد نیاز دستگاه متناسب با جنس خاک تعیین می شود. سایز چکش و سر مته میز متناسب با قطر گمانه انتخاب می گردد) اقدام به حفاری گمانه های نیل ها می شود. این گمانه ها با شیب 10 الی 15 درجه نسبت به افق حفر می شوند. با نصب اسپیسر در محیط نیل ها و استقرار شلنگ های تزریق دوغاب و خروج هوا بر روی آن، نیل برای فرو راندن درون گمانه حفر شده آماده است. پس از قرارگیری آن درون گمانه، تزریق دوغاب با فشار مشخصی از انتهای چاله انجام می شود. زاویه دار بودن راستای گمانه حفاری باعث می شود دوغاب تحت وزن خود به سمت انتهای چاله حرکت کند. با خروج دوغاب از دهانه گمانه می توان از پر بودن آن اطمینان حاصل کرد. در این هنگام مش فولادی نصب و بتن بر روی آن پاشیده می شود. این پوشش علاوه بر اینکه از ریزش های موضعی خاک جلوگیری می کند، منتهی به یک انسجام و یکپارچگی در عملکرد میخ ها خواهد شد. ورق فلزی در سر نیل ها نصب می شود که از برش پانچ بتن جلوگیری می کند. روند شرح داده شده به صورت مرحله ای و تا رسیدن به تراز کف گود ادامه خواهد یافت.
نکات مهم
در صورتی که از دیواره میخکوبی شده بهره برداری دائمی انجام شود، علاوه بر در نظر گرفتن الزامات لرزه ای در طراحی آن، بایستی نیل ها با اپوکسی پوشانده شده و علاوه بر پوشش بتنی موقت از یک لایه پوشش دائمی نیز استفاده شود.
از کوپلر یا جوش فورجینگ برای میلگردهای بلندتر از 12 متر استفاده می شود.
در صورت نیاز می توان برای نگه داشتن دیواره خاکی، بیش از نصب مهارهای ردیف های ابتدایی از سولجر استفاده کرد.
